Μάθημα δια τήν διδασκαλία τῆς ἔπί Σκοπόν Βολῆς, δια τούς ἐν Κρήτη μαθητάς.

Συγγραφέας: Εμμ. Ι. Πωλιουδάκις
Εκδότης: Αριστείδης Κριάρης 

ΕΝ ΧΑΝΙΟΙΣ 1913 

Σκοπευτικός Ὁδηγός ἐγκριθείς ὑπό τοῦ Ὑπουργείου τῶν Στρατιωτικῶν τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Κρητικῆς Κυβερνήσεως, πρός χρῆσιν τῶν Μαθητῶν - Γυμναστῶν-Δημοδιδασκάλων - Σκοπευτικῶν Σωματείων - Σκοπευτικῶν Σχολῶν - Τῶν χωροφυλάκων – Στρατιωτών - Κυνηγών καί παντός πολίτου ἀσχολουμένου εἰς τά ὅπλα.

κλικ στην εικόνα

Δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου Ανέμη (Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών)

Κάστρα της Κρήτης. (Σούδα)

 

Tρία κάστρα της Κρήτης.
Απόσπασμα (Σούδα) από μια πολύ ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη μελέτη του Αντιστράτηγου, Προέδρου της Ελληνικής Επιτροπής Στρατιωτικής Ιστορίας κ. Ιωάννη Κακουδάκη. Ο κ. Κακουδάκης παρουσιάζει τεκμηριωμένα, τα σημαντικότερα, τρία από τα εννέα κάστρα του νησιού μας: Τη Γραμβούσα, τη Σούδα και τη Σπιναλόγκα. Η εργασία αυτή μπορεί - πέρα από την αξία της ως δημοσίευμα - να αποτελέσει και σημαντικό στοιχείο για κάθε μελετητή της Ελληνικής Ιστορίας.

Η ιστορική νησίδα της Σούδας. (Λεπτομέρειες)

Σε εκτάκτως προκύψασα διαδικτυακή αναζήτηση, ύστερα από παρακίνηση ενός εύστοχου σχόλιου αναγνώστη, για την αποσαφήνιση σχετικά με επιγραφή στο φρούριο Φιρκά, που αναφέρεται σε ανάρτηση μου με τίτλο ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝ ΚΡΗΤΗ 1669-1913 ΗΤΟΙ 267 ΕΤΗ, 7 ΜΗΝΕΣ, 7 ΗΜΕΡΑΙ, ΕΤΗ ΑΓΩΝΙΑΣ. Διαπίστωσα ότι υπέπεσα σε μια ιστορική παρανόηση, λεπτομέρεια μεν ανακρίβεια δε, η οποία ως δημοφιλή καθώς φαίνεται, αναπαράγεται συχνά. Προς επανόρθωσης της ιστορικής αλήθειας, προτείνω το ακόλουθο άρθρο από την εφημερίδα Χανιώτικα Νέα με τίτλο:

Δερβίσηδες και δερβίσικοι τεκέδες στην Κρήτη τα χρόνια των Οθομανων.

Δερβίσηδες και δερβίσικοι τεκέδες στην Κρήτη.

Ελιά Βουβών

Μνημειακή Ελιά Βουβών
Το αρχαιότερο ελαιόδεντρο στον κόσμο

Μουσείο Ελιάς Βουβών

Καλωσορίζοντας τους Θεούς της Απτέρας

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων καλωσορίζει τους θεούς της Απτέρας

Πηγή εικόνας Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Η κατάρρευση της γέφυρας του Κερίτη.

Γέφυρα Κερίτη

Σε κοντινή απόσταση από την πόλη των Χανίων, στο χωριό Αλικιανός, βρίσκεται η γέφυρα του Κερίτη που κτίστηκε πάνω από τον ομώνυμο ποταμό. Η γέφυρα, πετρόκτιστη και τρίτοξη, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά, αλλά και ιστορικά μνημεία της ευρύτερης περιοχής. Κτίστηκε το 1908

ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΦΩΝΗ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ-ΤΟΠΙΚΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΡΗΤΗΣ

ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΗ ΑΠΡΑΞΙΑ

Μετά από τέσσερεις μήνες εξαπάτησης, θεσμικής απραξίας, προφορικών διαβεβαιώσεων και αβάσιμων κατηγοριών για  υπερβολική αντίδραση από πλευράς των Ελλήνων αρχαιολόγων και διασπορά «fake news»,δυστυχώς οι χειρότεροι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν. Η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ (ΕΕΣΥΠ-Υπερταμείο) προχωράει σε παρέμβαση στο ΣΤΕ κατά του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και των Δημάρχων Πατρέων και Σπάρτης και υπέρ της Υπουργικής Απόφασης Τσακαλώτου, δηλαδή της μεταβίβασης μνημείων!

45 Γιάννηδες Ενθύμιων Δημοτικών εκλογών…

45  Γιάννηδες των Χανίων σε μιαν ιστορική φωτογραφία Ενθύμιων Δημοτικών εκλογών…

Αναδημοσίευση φωτογραφίας  την οποία είχε αναρτήσει παλαιότερα στο facebook ο κ. Γιάννης Γιανναράκης στην ιστοσελίδα του Flashnews.g

Όπως έγραφε ο ίδιος "Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1928 στο εκλογικό κέντρο Σπλάντζιας Ιωάννου Μουντάκη και είναι μαζεμένοι 45 Γιάννηδες (χωρίς τον κόκορα τον είχαν φάει)"

Η σχετική ιστορία επαε:

Κακοδίκι: "Ένα χωριό έχασε την καρδιά του"

 Η τοξωτή γέφυρα στον Κακοδικιανό ποταμό

 Εδώ κτυπούσε η καρδιά του Κακοδικίου. 

  Κατέρρευσε τελικά ολοσχερώς στις αρχές του 2018, τo ιστορικό γεφύρι στο Κακοδίκι .

“Πότε θα κάνει ξαστεριά ” ενάντια στους Αρχοντορωµαίους.

*Σύμφωνα με το θρύλο ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας έστειλε στην Κρήτη από την Κωνσταντινούπολη δώδεκα πρίγκιπες, δώδεκα άρχοντες δηλαδή της πόλης της Κωνσταντινούπολης και μαζί με αυτούς μετεγκαταστάθηκαν στο νησί και οι οικογένειες τους. Το νησί, συνεχίζοντας με το θρύλο, τότε διαιρέθηκε σε δώδεκα τμήματα καθώς ένα έλαβε κάθε μια από τις οικογένειες. Ο Θρύλος μας λέει ότι αυτοί οι Πρίγκιπες έφεραν μαζί τους μια αίγλη και ένα κύρος που άρμοζε στην ρωμαϊκή αυλή της παγκόσμιας πρωτεύουσας της εποχής Κωνσταντινούπολης και επιπλέον ότι επανέφεραν πλήρως τον χριστιανισμό στο νησί , ο πληθυσμός του οποίου και η θρησκεία του συγκεκριμένου πληθυσμού είχε αλλοιωθεί ύστερα από την μακροχρόνια αραβική κυριαρχία. Ακόμα αναφέρονται και οι περιοχές τις οποίες έλαβε η κάθε οικογένεια και μια περιγραφή της κάθε αρχοντικής οικογενείας.

Τα ονόματα των κεφαλών των αρχοντικών οικογενειών των Δώδεκα Αρχοντόπουλων είναι τα εξής : Ιωάννης Φωκάς (το όνομα της οικογένειας άλλαξε κατά την εποχή της Ενετοκρατίας σε Καλλέργη), Μαρίνος Σκορδίλης, ανιψιός του αυτοκράτορα, Φίλιππος Γαβαλάς, Θωμάς Αρχολέος, Ευστάθιος Χορτάτζης, Λέων Μουσούρος, Κωνσταντίνος Βαρούχας, Ανδρέας Μελισσηνός, Λουκάς Λίθινος, Νικηφόρος Αργυρόπουλος, Δημήτριος Βλαστός και Ματθαίος Καφάτος. Όλοι τους ήσαν αρχηγοί οικογενειών που σύμφωνα με το Θρύλο είχαν μέχρι και 8 αρσενικά μέλη.

…Ένα έγγραφο το οποίο υπογράφεται από τον «Αλέξιο Κομνηνό Πορφυρογέννητο» αναφέρει ότι ο αυτοκράτορας έστειλε μια αρμάδα με πάνω από εκατό πλοία στην Κρήτη που τότε είχε επαναστατήσει και απειλούσε τους κάτοικους με καταστροφή του νησιού αν δεν δήλωναν υποτέλεια στον ρωμαϊκό θρόνο , στον γιο του αυτοκράτορα , Ισαάκιο , και τους δώδεκα άρχοντες που ηγούνταν του στόλου….

“ΠOΤΕ ΘΑ ΚAΝΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ” 

Το ριζίτικο τραγούδι της λευτεριάς των Ελλήνων 

Η καταστολή του βενιζελικόυ κινήματος του 1935. « Στο πρόσωπο μου εκδικούνται τον κρητικό λαό για τα δημοκρατικά του φρονήματα».

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ 1ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1935 ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ Β΄ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 ...Από το καλοκαίρι του 1933 ο Ελευθέριος Βενιζέλος άρχισε να σχεδιάζει μία κίνηση γιά την αποτροπή των σχεδίων της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Παναγή Τσαλδάρη. Επικεφαλής στρατιωτικής ομάδας που αποφασίστηκε να συγκροτηθεί ήταν ο συνταγματάρχης Σαράφης, ο πλοίαρχος Κολιαλέξης και ο πολιτικός Αλ. Ζάννας. Προηγήθηκε η ίδρυση της βενιζελικής οργάνωσης "Δημοκρατική Αμυνα" με αρχηγό τον γερουσιαστή Νεόκοσμο Γρηγοριάδη ο οποίος όμως διαφώνησε με την ιδέα εξαπολύσεως επαναστατικού κινήματος και αποχώρησε. Τον αντικατέστησε ο στρατηγός Παπούλας με ομάδα απότακτων βενιζελικών στρατιωτικών. Παράλληλα ιδρύθηκε και οργάνωση κατωτέρων αξιωματικών αποκαλούμενη Ελληνική Στρατιωτική Οργάνωση (ΕΣΟ) με επικεφαλής τον λοχαγό Ι. Τσιγάντες.
Προτιμήθηκε ως αρχηγός του κινήματος όχι ο ίδιος ο Βενιζέλος αλλά ο αρχηγός της επανάστασης το 1922 στρατηγός Νικ. Πλαστήρας, ο οποίος βρισκόταν εξόριστος στις Κάννες. Σύμφωνα με το σχέδιο ο Πλαστήρας θα πήγαινε στην Σόφια και από εκεί μέσω ελληνοβουλγαρικών συνόρων θα έφθανε στην Δράμα όπου θα αναλάμβανε την ηγεσία του κινήματος με έδρα την Μακεδονία. Κύριο στήριγμα θα ήταν ο στόλος που θα απέπλεε γιά την Θεσσαλονίκη για να ενωθεί με τα Γ’ και Δ’ Σώματα Στρατού. Με τα δεδομένα αυτά το βενιζελικό κίνημα του 1935 αποτελούσε αντίγραφο του στρατιωτικού κινήματος του 1917 .

Συνοπτική έκθεση των γεγονότων από τον Νομάρχη Ηρακλείου για το βενιζελικό κίνημα του 1935 στην Κρήτη.

Πώς επικράτησε το κίνημα του 1935 στην Κρήτη
Η εμπιστευτική έκθεση στον πρωθυπουργό
•Ελάχιστοι αξιωματικοί έμειναν πιστοί στην κυβέρνηση
•Η παρέμβαση του βουλευτή Γεωργίου Μαρή

•Οι ηγέτες του πραξικοπήματος στο νομό Ηρακλείου
Το κίνημα του 1935 έθεσε υπό περιορισμό όλους τους κυβερνητικούς παράγοντες και τοποθέτησε στη θέση τους ανθρώπους που ήταν φίλα προσκείμενοι στη δημοκρατική παράταξη. Εκείνους που βοήθησαν στο να εκραγεί το “βενιζελικό κίνημα”.

Μεταξύ των οποίων τέθηκε σε περιορισμό και ο τότε νομάρχης Ηρακλείου Μιχ. Σγουρός που αντικαταστάθηκε από τον Α. Πρωτοπαπαδάκη. Ο τελευταίος έμεινε ελάχιστα φυσικά στη Νομαρχία Ηρακλείου, αφού το κίνημα απέτυχε. Ο Σγουρός επιστρέφει στη θέση του και στις 15 Μαρτίου στέλνει την πρώτη του εμπιστευτική έκθεση στον Π. Τσαλδάρη.

Πρόκειται ίσως για την πρώτη συνοπτική έκθεση των γεγονότων στην Κρήτη και ειδικά στο Ηράκλειο, όπου το κίνημα κατάφερε να επικρατήσει. Η έκθεση Σγουρού είναι άκρως αποκαλυπτική αφού:

- Δεν βρήκε παρά ελάχιστους αξιωματικούς να είναι πιστοί στην κυβέρνηση των Λαϊκών.

- Προσπάθησε να πείσει ματαίως τον κόσμο να αντισταθεί.

- Αποδεικνύεται η άσκοπη παρουσία του στόλου στην Κρήτη

- Μιλάει για τον “μεσολαβητικό” ρόλο που έπαιξε ο βουλευτής Γ. Μαρής.

- Αναφέρεται στα ονόματα των βουλευτών και όλων όσοι έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στο να εκραγεί το κίνημα.

Στην έκθεση επίσης γίνεται ιδιαίτερα μνεία για εκείνους, τους λίγους αξιωματικούς “που εναντιώθηκαν στους στασιαστές”, αλλά και στην παραδειγματική τιμωρία που πρέπει να τύχουν οι “συνωμότες”.

Το κίνημα του 1935

Το κίνημα του 1935 και το "ξήλωμα" γαλονιών δημοσίως! Μια ακόμη ιστορία διαχασμού.

Η ιστορία μας δυστυχώς έχει πολλές μαύρες σελίδες διχασμού οι οποίες γράφτηκαν πάντα σε περιόδους, έντασης, κρίσης και βέβαια ακραίας διχόνοιας. Το 1935 στρατιωτικοί τουφεκίστηκαν, αποτάχθηκαν, εξευτελίστηκαν, μετά από το αποτυχημένο κίνημα του Ναυτικού.

Με την Ελλάδα να έχει υποστεί τη μεγάλη ήττα του 1922 ,την δίκη και εκτέλεση των έξι και την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας η χώρα προσπαθούσε να σταθεί ξανά στα πόδια της έχοντας ένα μεγάλο εχθρό να αντιμετωπίσει: Τον διχασμό.

Ο Μανώλης και η κόρη του ήρθαν από Αμερική για να περάσουν το φαράγγι μαζί.

«Μανώλης και Σοφία …μια απίστευτη ιστορία αγάπης.

Τους συναντήσαμε στον Χριστό.

Ο Χριστός είναι το τελευταίο πλάτωμα πριν τις σιδερόπορτες. Μια εκκλησία , πολλά δέντρα , ξύλινα τραπέζια, ξύλινα καθίσματα, και πεντακάθαρο νερό πηγής.

Αυτή, κάθονταν πάνω σε ένα τραπέζι και αυτός περιφερόταν στον χώρο σαν να ήθελε να μην “χάσει” το ζέσταμα του.

“Πόση ώρα είναι μέχρι την έξοδο;” με ρώτησε με ξενική προφορά.

¨Μιά ώρα περίπου” του απάντησα.

¨Χώμα η πέτρα:¨

Τα βουνά των Σφακίων στους βενετικούς χρόνους.

Μνήμες του τοπίου:  Τα βουνά των Σφακίων στα χρόνια της βενετικής κυριαρχίας.   
της Καλλιόπης Γερωνυμάκη 

Σημ: Το άρθρο αυτό είναι καταρχήν προορισμένο για το προσεχές φύλλο της τοπικής εφημερίδας «Τα Σφακιά». Κινείται λοιπόν στο πνεύμα μιας παρουσίασης εγκυκλοπαιδικού χαρακτήρα. Πρόκληση και πρόθεση είναι να κεντρίσει το ενδιαφέρον ενός ευρύτερου κοινού. Ακόμη περισσότερο, ενός κοινού με μνήμες και βιώματα από τη συγκεκριμένη περιοχή.   

    Η ιστορία των Σφακίων είναι πριν απ’όλα η εντύπωση του τοπίου τους. Το ορεινό παραπέτασμα που στήνουν τα Λευκά Όρη κατηφορίζει μέσα από τα φιδωτά φαράγγια ως τη θάλασσα του Λιβυκού Πελάγους. Βέβαια η μορφολογία αυτή – η απότομη κατακρήμνιση των βουνών στη θάλασσα - δεν αποτελεί ίδιον της Κρήτης. Τη συναντούμε σε πολλές παράκτιες περιοχές της Μεσογείου: από τις βόρειες αφρικανικές ακτές και την Ιβηρική Χερσόνησο ως τη Σαρδηνία, την Κάτω Ιταλία και τη Δαλματία.

Καπετάν Grambousas

Η Γραμβούσα είναι χερσονησώδες ακρωτήρι στη βορειοδυτική άκρη της Κρήτης, σαν τοπωνύμιο  δηλώνει εκτός από το ακρωτήρι και τα δύο απέναντί του νησάκια, από τα οποία το μεν βορινό ονομάστηκε άγρια Γραμβούσα το δε δυτικό ήμερη Γραμβούσα ή απλώς Γραμβούσα.

ΤΟΥΡΚΟΚΡΗΤΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Κρήτες μουσουλμάνοι, ένας κόσμος που σβήστηκε βίαια μέσα στη δίνη της κατάρρευσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας και των επαναστάσεων στα Βαλκάνια, ως τραγική απόληξη της μικρασιατικής καταστροφής. 

ΤΟΥΡΚΟΚΡΗΤΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 

Το ζήτημα των τουρκοκρητικών είναι ένα πολύ ευρύ θέμα και σχετικά λίγο μελετημένο με εξαίρεση σειρά έργων που παρουσιάστηκαν τα τελευταία 10 – 15 χρόνια. Το ζήτημα μπορεί να αναλυθεί και να παρουσιαστεί από πολλές πλευρές, ιστορική, πολιτική, λαογραφική, εθνολογική και υπάρχει πληθώρα βιβλίων, μελετών, δημοσιευμάτων και ταινιών που αγγίζουν το θέμα.

Πρωτότυπα Εθνικά ποιήματα Χανίων 1907

Πρωτότυπα Εθνικά ποιήματα , Δημήτριου Γ. Σγουράκη, γραμμένα στα Χανία το 1907

(για να τα διαβάσετε κλικάρεται  στην  εικόνα )